Assalamu ‘alaikum wr. wb.
Inna
hamdalillah. Nahmaduhu wa nastai’nuhu wa nastagfiruhu wa na udzubillahi
min syururi anfusina wa min sayyiati a’malina. Mayyahdzillahu fala
mudzilallah wama yudlilhu fala hadiyalah.
Asyhaduanla ilaha illalah wahdahu la syarikalah, wa asyhadu anna muhammadan ‘abduhu wa rosuluhu, la nabiya ba’dah.
Puji
anu janten mimiti ngamugi-mugi ka Gusti Nu Maha Suci. Puja minangka
bubuka carita, urang sanggakeun ka Pangéran Nu Murbeng Alam, kalayan
sukur kapihatur ka Alloh Nu Maha Gofur.
Alhamdulillah
wa syukrillah wa ‘ala ni’matillah, dina dinten ieu anu dimulyakeun ku
Alloh SWT, urang sadaya parantos dikersakeun ku Manten-na tiasa kempel
ngariung dina ieu pamaksadan, dina raraga nyambungkeun tatali
silaturahmi antawis papada urang salaku umat muslim. Atuh kalihna ti
éta, urang ngariung téh seja nyakséni kalayan ngadorong ku du’a kana
naon rupi anu dipimaksad ku sohibul makosid sakulawargi.
Solawat
sinareng salam mugi-mugi dikocorkeun ka jungjunan urang sadaya,
habibana wa nabiyana, Kangjeng Nabi Muhammad SAW, kalayan mugi-mugi
dikocorkeun ogé ka kulawargina, ka para sohabatna, ka tabi’in tabi’atna
kalebet urang sadaya kaom muslimin anu tumut kana ajaranana. Pamugi
urang sadaya kalebet umat anu kénging syafaat di yaumil ahir. Amin.
Bapa kalih Ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring!
Langkung
ti payun ngahaturkeun réwu nuhun ka panata acara anu parantos maparin
waktos ka sim kuring kanggo cumarios dina ieu pasamoan.
Hatur
séwu nuhun utamina kasanggakeun ka pangersa Bapa Sastra Wiguna
sakulawargi anu parantos ngangken kalayan nampi ka sim kuring sinareng
rombongan, ku panampian anu kalintang nyugemakeunana. Abot nyuhun abot
nanggung abot narimakeunana. Teu aya anu tiasa dipisanggem iwal ti seja
menekung ka Nu Maha Agung, ngamugi-mugi ka Gusti Nu Maha Suci, pamugi
rupining kasaéan Bapa Sastra Wiguna sakulawargi sing janten amal soléh
anu dipirido ku Alloh SWT. Amin.
Bapa
miwah ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring, sakumaha anu
kauninga ku urang sadaya, wiréhna pun anak Cép Tata dongkapna ka dieu
diwuwuh ku parasepuh, duriung ku wargi-wargi, dijajap ku pirang-pirang
pidu’a, kantenan sanés lantung tambuh laku sanés léntang tanpa béja.
Nanging aya maksud kolbu nu dituju, aya maksad manah anu diseja. Wiréhna
kapungkur sabadana pun anak, Cép Tata, patepang anu munggaran sareng
Néng Titi, rupina ngaraos kapetik ati kapentang asmara cinta. Bubuhan
Néng Titi apan sakitu sieupna. Saur juru pantun mah geulisna bawa
ngajadi éndahna bawa ti kudrat. Dedeg sampé rupa hadé. Gadona endog
sapotong, beungeutna ngadaun seureuh, irungna kuwungkuwungan, tarangna
teja mentrangan. Diteuteup ti hareup sieup disawang ti tukang lenjang.
Pantes saupami Cép Tata teras kagémbang kapéngpéongan. Atuh kaleresan
diwuwuh ku batu turun keusik naék, itu purun ieu daék, dugi ka pasini
jangji hoyong cacap jatukrami.
Dina
danget ieu, Cép Tata téh rupina seja maheutkeun jangji pasinina, gaduh
maksud hoyong mungkas alam lalagasan, ngancik di alam rimbitan, teteg
jejem rék muru ka balé nyungcung, manawi aya rido ti Gusti Nu Maha
Agung.
Dina
ieu kasempetan, kalayan kasakséni ku wargi-wargi, ogé diwuwuh ku para
sepuh, sim kuring seja nyanggakeun pun anak, Cép Tata, ka ramana Néng
Titi, pangersana Bapa Sastra Wiguna kanggo ditikahkeun dina danget ieu.
Atuh
ka Bapa Sastra W iguna sarimbit, hususna ka Néng Titi, ti danget ieu
Bapa sareng Ibu salaku sepuhna nyanggakeun Cép Tata, ti luhur sausap
rambut ti handap sahibas dampal, ti tengah tina pangkonan. Nyanggakeun
rambutna salambar, getihna satétés, ambekanana sadami. Nyanggakeun ti
luhur saujung ketu, ti handap saujung sapatu, di tengahna anu kitu, anu
sawaktos-waktos sok jiga surutu.
Kalihna
ti éta, Cép Tata dongkapna ka dieu téh éstuning henteu jangjang henteu
jingjing. Mung ieu wé saurna nu dibantun téh mung sarupi, nyaéta nu
ngaringkuk kawas kuuk, nu bosongot kawas marmot, nu ngaréngkol osok
ngompol.
Numawi Cép Tata teras ngaréka sisindiran:
Karéta nyorang tanjakan
jalanna maju ka kidul.
(Wios) Cép Tata teu cacandakan,
asal étana bedegul.
Saur
Cép Tata, éta nu bedegul lir doran pacul téh tos ngukuntit ti aalit,
dicacandak ti bubudak, nanging éstu teu acan pisan digolangkeun. Bubuhan
dipaké pamikul bengkung, dianggo pangérét bingkeng, dianggo tihul teu
hurung. Numawi teras dibantun wé ka dieu. Manawi di dieu mah tiasa
dimangpaatkeun ku Néng Titi, dianggo geusan nyiptakeun kabagjaan lahir
batin. Jadi pamatri asih laki rabi dina ngambah sagara rumah tangga.
Bapa kalih ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring!
Sateuacanna
nampi kana ieu pamaksadan, pamugi kauninga utamina ku Néng Titi,
wiréhna Cép Tata téh mung jangkung luhur salirana wungkul. Ditilik tina
harti sareng hartana mah éstuning sepi harti tuna harta, suwung ku
kaweruh. Atuh ditilik tina rigigna sanés rigig santri, dirérét tina
légégna sanés légég Bapa Lebé, masih kénéh meryogikeun pangatik sareng
pangdidik ti para sepuhna, malah mandar tiasa ngawangun rumah tangga
sakinah sakumaha anu dipiharep ku urang sadaya.
Bapa kalih Ibu, dongkapna sim kuring sareng rombongan ka ieu tempat téh katingalna mah ngaleut ngeungkeuy
ngabandaleut ngembat-ngembat nyatang pinang. Nanging ngaleut téh henteu
leubeut ku tanggeuyan, ngembat téh teu rébo ku cacandakan. Ngabringna
henteu rimbil ku jingjingan. Éstuning keupat eundang ngadaleungdang,
indit sirib ngaligincing. Éta cenah aya nu kajingjing sakedik,
kabantun bari ngalangkung, duka naon. Duka artos sapésér duka kaén
sacewir. Éta mah haturan waé kanggo Néng Titi, tamba isin ngaligincing.
Minangka pangjajap pangjurung laku ka Cép Tata sareng Néng Titi, hidep duaan téh mangrupi sekar munggaran
anu mekar mangkakna pinuh ku harepan. Bébér layar tarik jangkar,
ngarancana mungkas mangsa lalagasan, sapuk rék muru ka balé
nyungcung. Mugi-mugi pamaksadan hidep duaan sing tiasa tinekanan. Sing
teteg henteu galideur dina nyorang paneka rumah tangga.
Sabada
diwalimahan, mugi-mugi hidep duaan sing tiasa ngawangun rumah tangga nu
ngarunggunuk kawas dukuh, ngarandakah kawas manjah, ngaréndékéh kawas
séréh. Sing ayem tengtrem kutaraharja. Runtut raut sauyunan, sareundeuk
saigel sabata sarimbagan sabobot sapihanéan. Ka cai jadi saleuwi ka
darat jadi salebak. Ka cai sing getol mandi, ka darat sing getol solat.
Sing tiasa silih simbeuh ku kadeudeuh, silih kojayan ku kanyaah, titih
rintih mupusti rasa kaasih, tebih tina hiri dengki anggang tina
pacéngkadan. Sing jauh tina salingkuh, guyub akur sauyunan, ngawangun
rumah tangga nu sakinah mawadah wa rohmah.
Bapa miwah ibu, hadirin palawargi
hormateun sim kuring, rupina pisanggem sim kuring urang cekapkeun
sakitu waé. Mugi agung cukup lumur, jembar hapuntenna anu diteda, bilih langkung saur bahé carék. Bilih aya budi anu kajingjing ti tepis
wiring, basa anu kacandak ti padésaan. Bilih aya nu kabadug kalbu
kagedag manah, kabentur tuur kabéntar taar, kababuk punduk kapangkék kélék, kaciwit imbit katajong tonggong sareng bobokong. Hapuntenna anu kasuhun.
Pamungkas pisanggem, hatur séwu nuhun kana sanéskawis perhatosanana.
Wabillahi taufik wal hidayah. Wassalamu’alaikum wr. wb.
No comments:
Post a Comment